Djamila

3 minuten

Angst als signaalgever

Bijgewerkt: 23 okt 2022

Een vraag die mij door iemand gesteld werd is : hoe kan ik mijn angst ompolen in vertrouwen in mezelf en in het leven.

De vrouw vertelt over haar stressvol leven waarbij ze vaak angstig is om woordelijk te worden aangevallen en dan vooral door haar baas. Hierdoor krijgt ze buikpijn en darmproblemen. Soms zo hevig dat ze er verschillende keren van naar het toilet moet lopen. Alleen al de gedachte aan het feit dat de man zou kunnen uitvliegen maakt van haar één brok stress

Dit alles wordt ervaren als een groot probleem.

Laten we even inzoomen op de emotie van ANGST. Soms is het gewoon onrust, soms wordt het PANIEK, soms wordt het chronisch.

Angst is iets wat te maken heeft met het verleden. We maakten ooit iets mee dat ons bang maakte, dat we niet verwerkt hebben en dat niet werd losgelaten. Het hangt nog in ons systeem op dit moment. Zelfs al kunnen we niet precies zijn oorsprong vastleggen.

Is het iets uit vorige levens ? Pikten we het onbewust op van onze ouders ? Van anderen ?

We weten het niet precies, maar we weten wel wat het is want onze gedachten eraan laten ons de emotie opnieuw beleven.

Dat is het bewijs dat ons lichaam, onze organen, ons bewustzijn, onze ziel zich dit herinnert. Ons systeem is instaat om die emoties op te slaan, te registreren en soms vast te houden.

Het hangt in ons systeem en beïnvloedt bij momenten ons huidig leven en de keuzes die we maken hier en nu.

Die spanningen zetten zich vast rond organen, rond relaties met anderen, rond geld, rond ons denken omtrent het leven, rond de perceptie van ons levensdoel.

En omdat het zo’n invloed kan hebben op ons leven, willen we er zo snel mogelijk van af. Want pijn dat doet pijn en pijn is niet comfortabel.

En mensen hebben de neiging om problemen te willen oplossen. Ik hoor je al denken : “natuurlijk moeten we dat oplossen !” Het is ook niet verkeerd om dat te willen doen : het is mensenlijk om dat te willen doen. maar soms komt er een ander probleem om de hoek kijken : namelijk de drang om alles te moeten oplossen. Om controle te hebben over alles. Terwijl we mens zijn en dat we ook niet alles kunnen oplossen.

Als de dame het heeft over een situatie waarbij haar baas haar vaak aanvalt met woorden. Dan kan je je gevoel niet uitschakelen. Dat doet pijn. Je wil je beschermen hiertegen. Je bouwt een muur voor jezelf, je probeert om je gevoelens te verdoven. Maar je kan je niet beschermen tegen pijn. Veel mensen willen tegenwoordig gevoelens uitschakelen, verdoven op allerlei manieren. Ze weten niet hoe ze ermee moeten omgaan.

De vraag is : moet je gevoelens uitschakelen ? Worden we dan niet robotachtig ? Je gevoelens uitschakelen is meestal je gevoelens dieper begraven. Zo van : knop om, Ik ben er helemaal klaar mee. Maar dan is er geen verwerking. En dat is soms heel vaak verwarrend voor gevoelige mensen die vaak struggelen met dit stuk.

De vraag die de dame zich hier kan stellen is misschien heel eenvoudig :

Wat komt mijn gevoel mij hier vertellen ?

Ok, ik vind dit niet leuk

Hoe kan ik hiermee omgaan ?

Ik kan kiezen om in de situatie te blijven, ik kan kiezen om uit deze situatie te stappen.

Heb ik genoeg zelfliefde / zelfrespect om uit deze situatie te stappen ?

Het tegengestelde van angst is vertrouwen.

En vertrouwen hebben in het leven start bij zelfvertrouwen hebben.

Wat het leven betreft : het leven is chaos :

Ik bedoel dit niet negatief. Ik wil zeggen dat het leven niet perfect is want er want er is altijd iets gaande of iets dat niet helemaal perfect loopt. Als we wachten tot er een perfecte tijd komt om gelukkig te zijn, dan kunnen we soms lang wachten op geluk.

Ware bevrijding ligt misschien wel in jezelf bevrijden van je gevoelens. Jezelf bevrijden van je gevoelens doe je door je gevoelens te doorvoelen en er helemaal te laten zijn. Zelfs al is het compleet nieuw voor jou en doet het jou misschien zelfs naar adem happen. Daar is niets mis mee. Denk maar aan een baby die geboren wordt, die moet ook naar adem happen als hij op de wereld komt. Op aarde is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Harmonie en vrede.

Je spirituele pad gaat niet omtrent je aardse uitdagingen uit de weg te gaan. Het gaat om evenwicht te zoeken terwijl er ondertussen creatie chaos is.