Ik vind het lastig. Ik heb het over mails schrijven of schrijven tout court …. Ik ben iemand die graag babbelt met mensen op een spontane manier en dat gebeurt niet altijd via geordende gedachtenstromen 😉 : dat heb je wel vaker bij creatieve types. Met spreken kan je sneller in interactie gaan en sneller een verkeerde interpretatie de kop in drukken.
Ik heb de neiging om veel tijd te spenderen aan schrijven. Aan gewone mails valt het nog behoorlijk mee maar bij mails waarin je je eigen mening dient te verwoorden, je gevoel uiten, zit ik soms uren. Ik wil het goed doen en verlies me hier soms in.
Ik wik mijn woorden veel meer af omdat ik misverstanden wil vermijden want woorden kunnen anders begrepen worden door de lezer. Om nog maar te zwijgen over de mails die kunnen doorgestuurd worden naar mensen van wie je liever zou hebben dat ze die niet lezen.
Neem maar eens de proef op de som : je leest een boze mail als je zelf stressy loopt en je leest die opnieuw als je goed uitgerust bent en weerbaarder bent. Je zal een verschil voelen in jouw reactie hierop. Alles is trilling en ja, soms trilt een mens mee… Ook al is het niet altijd het meest positieve dat in jou getriggerd wordt.
Dit is één van mijn blinde vlekken waar ik aan dien te werken : zelfvertrouwen. Je kan verkeerde interpretaties niet altijd voorkomen. Dat ligt niet altijd aan jou ook. Het is heel belangrijk dat we in onszelf geloven en ons niet laten leiden door wat anderen over ons (zouden kunnen) denken want dat is het net want ons extra vermoeid maakt.
Als je deze instelling meeneemt de volgende keren als je belangrijke mails verstuurt : ga dan eerst even diep in en uitademen voor je begint en zak in je buik. Voel je veilig en geborgen in jezelf. Daarna zal je merken dat je werk anders verloopt. Herhaal deze oefening geregeld en geef ruimte aan jezelf.
Tijdens deze Coronatijden moeten we vaker communiceren via ons klavier. Je kan natuurlijk ook via videobellen communiceren maar let’s face it : als we met iedereen massaal gaan videobellen moeten we niet meer slapen 😉. “ Snel” een mailtje schrijven omdat we willen tonen dat we het goed menen is net iets makkelijker en de ontvanger kan het lezen op een tijdstip dat hij zelf kiest.
We voelen de (lichte) druk van de snelle reactietijd. Dat oogt professioneler en wordt heel erg gewaardeerd. Je snelheid in mailen wordt soms meer gewaardeerd dan je inhoud van je werk. We lopen soms voorbij aan de essentie….
Klaviercommunicatie lijkt in mijn ogen bij momenten op de communicatie van mensen met autisme. Je zit in je eigen bubbel en krijgt op de lange duur minder voeling met de ander.
Dit leidt tot grote vermoeidheid en afstomping van gevoel. Er is minder rechstreekse interactie en emotionele voeding. Ik heb hier wat schrik voor want het afglijden gaat subtiel en de bewustwording volgt pas veel later.
(persoonlijke hersenkronkel)
Zorg goed voor jezelf als gevoelige ziel. Soms is klaviercommunicatie het enige communicatiemiddel dat kan. Ik ben er mij van bewust. Ik eigen mij het recht toe om je de liefdevolle raad te geven : "Neem rust daar waar je kan en schakel van tijd je digitale middelen uit. Durf afstand te nemen zodat je je werkdruk beter kan beheren : niets is meer helend dan een natuurwandeling in fel contrast hiermee. Anders word je geleefd. Dat is nu ook niet de bedoeling, dat weet je."
Wat wil jij hierover kwijt ? Ik lees het graag.